ابوالعلاء صاعد بن حسین صاعدی اصفهانیآل صاعد یا صاعدیان، یکی از خاندانهای علمی و روحانی حنفی مذهب در اصفهان میباشند که از قرن پنجم تا دهم هجری، قدرت و ریاست فوقالعادهای در شهر داشتهاند. یکی از شخصیتهای این خاندان، ابوالعلاء صاعدی صاعد بن حسین است. ۱ - معرفی اجمالیابوالعلاء صاعدی صاعد بن حسین بن حسن بن اسماعیل بن صاعد بن محمد (۵ شعبان ۵۳۲ق/۱۸ آوریل ۱۱۳۸م)، ابن اثیر نام او را بهصورت صاعد بن حسین بن اسماعیل ضبط کرده و گفته است که او قضای نیشابور را پس از پسرعمویش ابوسعید به دست گرفت. سمعانی از او حدیث آموخته و از او در کتاب معجم الشیوخ یاد کرده است. ابوالعلاء در نیشابور درگذشت. ۲ - پانویس
۳ - منبعمهدوی، سیدمصلحالدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۷۲. دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل صاعد»، شماره۴۲۹. ردههای این صفحه : آل صاعد | عالمان اصفهان | عالمان اصفهان سده پنجم(قمری) | عالمان ایران | عالمان ایران سده پنجم(قمری) | عالمان سده پنجم(قمری)
|